شعر چناری
باغ عشقم امرو بی گل و بی باره عمو مندم آخر همه جا بی کس و آواره عمو
چته وی وی نکنم باغ دلم منده بوره کسی نی محض خدا ای باغ بسپاره عمو
نمخوام ای نام سیسان حقارت بمنم دس یی کس دیه مختیله و اوساره عمو
گوشت لارم همه رختس سر ای هیله پلی واشمان ای زندگی عین یه سی هاره عمو
مایه تا آخر عمرت چقه زحمت بکشی ! بار دنیا میه یی غلطوغ و بمباره عمو
نمدانم چته بوم حرفم باور بکنی دلکم رمّس قلوم زر آواره عمو
ای که گفتم همه یی لا این بشنو سرشان ای کر ا چلّیری دس میه ورماره عمو
مزنم حرفم آخر ایه داغم بکنن مه خودم سوخته ا عشقم کر عیو ناره عمو
نام دنیا بلکم گشتم و گشتم همه جا هر که یی طیر و غم و غصه گرفتاره عمو
زندگی شاید اقد تلخ و هلاهل د نوا همه جا مشت نمنی نه ا خلواره عمو
بوس او چتر بریمان زر باران امرو بوشوریم ای چش بدبین و طمع کاره عمو
بلکم وا دل عاشق و حقیقت برسیم زرد و سرمی ورمان سرخ و او ناره عمو
عمرمان عشق و محبت د بدان ای زندگی نغمه بلبل ، نفس او کن اوشاره عمو
ما متانیم همه دنیایه و نیکی بچریم ازی دنیا و خدا هینه که آثاره عمو
هه نوشتم بلکم ای گم پیدا بکنن نینم آخر پیری دم اویاره عمو
شعر از : مجتبی بهروزی